Warto przeczytać
LITERATURA Z ZAKRESU ZAGADNIEŃ KULTUROWYCH
- Appadurai, A. 2005. Nowoczesność bez granic. Kulturowe wymiary globalizacji, tłum. Z. Pucek. Kraków: Universitas.
- Bachórz, A., Obracht-Prondzyński, C., Stachura, K., Zbieranek P. 2019. Gra w kulturę. Przemiany pola kultury w erze poszerzenia. Gdańsk: Instytut Kultury Miejskiej.
- Bachórz, A., Stachura, K. 2015. W poszukiwaniu punktów stycznych: rekonstrukcja dyskursu o problemach (nie)uczestnictwa w kulturze. Gdańsk: Instytut Kultury Miejskiej.
- Barthes, Roland. 2005. System Mody. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
- Benedict, Ruth. 2007. „Różnorodność kultur” w: E. Nowicka. Świat człowieka-świat kultury. Antologia tekstów klasycznej antropologii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN: 357-371.
- Bogunia-Borowska M., 2009. Barwy codzienności. Analiza socjologiczna. Warszawa: Wydawnictwo Scholar.
- Bogunia-Borowska M., Sztompka P., (2008). Socjologia codzienności, Kraków: Wydawnictwo Znak
- Clifford, J. 2000. Kłopoty z kulturą. Dwudziestowieczna etnografia, literatura i sztuka. tłum. E. Dżurak. Warszawa: Wydawnictwo KR
- Czarnowski, S. 2005. Kultura. Kraków: Wydawnictwo: Vis-á-Vis/Etiuda.
- Dyczewski, L. 1995. Kultura polska w procesie przemian. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
- Dzięglewski, Mariusz, Fiń, Anna, Guzik, Aldona. 2017. Przemiany praktyk i strategii udostępniania i odbioru dziedzictwa kulturowego w formie cyfrowej w latach 2004–2014, Kraków: Wydawnictwo Małopolskiego Instytutu Kultury. www.badania-w-kulturze.mik.krakow.pl/files/RaportKo%C5%84cowy.pdf (dostęp 7.02.2023)
- Eco, U. 1972. Pejzaż semiotyczny. Warszawa: PIW.
- Hobsbawm, E. , Ranger, T. (red.) 2008. Tradycja wynaleziona. tłum. M. Godyń, F. Godyń. Kraków: Wydawnictwo KR.
- Karwat M., 2018. O upolitycznieniu twórczości i dzieł twórczych. Modelowa analiza mechanizmu, „Studia Politologiczne”, vol. 50, s.15-41.
- Kłoskowska, A. 1981. Socjologia kultury. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Kłoskowska, A. 1996. Kultura narodowa u korzeni. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Krajewski, M. 2013. „W kierunku relacyjnej koncepcji uczestnictwa w kulturze”. Kultura i Społeczeństwo 1.
- Krajewski, M. 2014. „Uczestnictwo w kulturze” w: Drozdowski, R., Fatyga B., Filiciak M., Krajewski M., Szlendak T., Praktyki kulturalne Polaków. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
- Kurczewska J. 2000, Kanon kultury narodowej, w: Kurczewska J., red., Kultura narodowa i polityka, Warszawa: Oficyna Naukowa, s. 25-63.
- Langowska, J. 2018. „Dyplomacja kulturalna czy kulturowa – definiowanie kultury i jej roli na arenie międzynarodowej z perspektywy nauk humanistycznych”. Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ. Nauki Humanistyczne 21 (2): 37–60.
- Lusińska, A., Kalinowska-Żeleźnik, A. 2017. „Promocja Polski i kultury polskiej za granicą w programie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego”. Media Biznes Kultura 1 (2): 77-91.
- Nowicka, E. 2006. Świat człowieka – świat kultury. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Ossowski, Stanisław. 1966. „Socjologia sztuki. Przegląd zagadnień” w: Tenże. Dzieła.U podstaw estetyki. T.1. Warszawa: PWN: 363–392.
- Szlendak, T., Olechnicki K. 2017. Nowe praktyki kulturowe Polaków: megaceremoniały i subświaty, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Świętochowska A., 2016. Instrumentalna wartość kultury w polityce kulturalnej miast, „Studia z Polityki Publicznej” 3(3(11), s. 139-158.
LITERATURA Z ZAKRESU MARKETINGU I MARKI NARODOWEJ
- Albin, K. 2000. Reklama. Przekaz, odbiór, interpretacja. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
- Białecki, K. 2006. Instrumenty marketingu. Bydgoszcz-Warszawa-Lublin: Oficyna Wydawnicza Branta.
- Budzyński, W. 2001. Reklama. Techniki skutecznej perswazji. Warszawa: Poltext.
- Fleischer M., 2003. Corporate identity i public relations, Wrocław: Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
- Fleischer M., 2010. Communication Design, Łódź: Primum Verbum
- Hereźniak, M. 2011. Marka narodowa. Jak skutecznie budować wizerunek i reputację kraju. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
- Hingston, P. 1992. Wielka księga marketingu. Signum–Instytut Przemysłowo-Handlowy im. Mirosława Dzielskiego. Kraków: Fundacja Krakowskiego Towarzystwa Przemysłowego.
- Jasiecki, K. 2004 Postrzeganie polskiej marki w krajach Unii Europejskiej. Warszawa: PARP.
- Kotler, P & Levy, S. 1969. “Broadening the Concept of Marketing”. Journal of Marketing 33: 54.
- Ociepka B. (red.) 2005. Kształtowanie wizerunku, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
- Olins W., 2004. A brand for Poland. Advancing Poland’s national identity, Warszawa 2004.
- Swirski P., Vanhanen T., E. 2017, When Highbrow Meets Lowbrow. Popular Culture and the Rise of Nobrow, Palgrave Macmillan US.
- Szondi G. 2008, Filary zarządzania reputacją. Dyplomacja publiczna w Europie Wschodniej z perspektywy public relations, [w:] Ociepka B., red., Dyplomacja publiczna, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
RAPORTY, BADANIA, EKSPERTYZY
Ageron Polska
Raport z badania wizerunkowego Polski i polskiej gospodarki w krajach głównych parterów gospodarczych. Warszawa
Europejski Instytut Marketingu Miejsc. 2012. Eye on Poland. Promocja i wizerunek Polski w oczach międzynarodowych ekspertów marketingu miejsc
IAM. 2018. Raport z badań ilościowych dotyczących wizerunku Polski i Polskiej kultury za granicą, Warszawa.
Laboratorium Badań Społecznych. 2013. Raport z badania pn. „Określenie wizerunku, który Polska powinna promować za granicą”. Warszawa.
Najwyższa Izba Kontroli (NIK). 2019. Promocja polskiej kultury za granicą. Informacja o wynikach kontroli. Departament Nauki, Oświaty i Dziedzictwa Kulturowego
Polska Organizacja Turystyczna. 2010. Strategia komunikacji na rynkach: brytyjskim, niemieckim i francuskim. Diagnoza oraz raport z badań jakościowych na zlecenie Polskiej Organizacji Turystycznej
Polska Organizacja Turystyczna. 2019. Opinie o Polsce 2019. Obcokrajowcy
DOKUMENTY MINISTERIALNE/STRATEGICZNE
Geremek B., Zakrzewski A., 1999. List Intencyjny Ministrów Kultury i Sztuki oraz Spraw Zagranicznych w sprawie współdziałania na rzecz skoordynowanej promocji kultury polskiej. MSZ i MKiS. Warszawa, 6 października.
Kwaśniewski, A. 1997, Prezydencka Karta Kultury Polskiej, Notatki Płockie (42) 1-170; Kierunki polityki kulturalnej rządu.
Ministerstwo Kultury (MK). 2005. Narodowa Strategia Rozwoju Kultury na lata 2004-2020. Uzupełnienie
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego (MKiDN) 2009. „Od wymiany kulturalnej do nowej inteligentnej siły promocja polski przez kulturę”. Raport o stanie kultury
MK, 2004. Narodowa Strategia Rozwoju Kultury na lata 2004-2013.
MK, 2005. Narodowa Strategia Rozwoju Kultury na lata 2004-2020. Uzupełnienie.
MKiDN, 2009. „Od wymiany kulturalnej do nowej inteligentnej siły. Promocja Polski przez kulturę”, P. Potoroczyn (red.)
MKiS, 1993. Polityka Kulturalna Państwa – Założenia.
MKiS, 1994. Zadania Ministerstwa Kultury i Sztuki 1995-1997 .
MSZ, 2002. Rządowy Program Współpracy z Polonią i Polakami Za Granicą.
MSZ, 2007. Rządowy Program Współpracy z Polonią i Polakami Za Granicą.
MSZ, 2009. Kierunki Promocji Polski do roku 2015. Załącznik do uchwały nr 16 Rady Promocji Polski z dnia 23 września 2009r dotyczącej dokumentu „Kierunki promocji Polski do roku 2015”.
MSZ, 2012. Priorytety Polskiej Polityki Zagranicznej na lata 2012-2016.
MSZ, 2013. Zasady komunikacji marki Polska, Załącznik do Uchwały Nr 21 Rady Promocji Polski z dnia 25 października 2013 roku w sprawie przyjęcia „Zasad komunikacji marki POLSKA”.
MSZ, 2015. Rządowy Program Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą na lata 2015-2020.
MSZ, 2017a. Kierunki Promocji Polski na lata 2021-27, Załącznik do Uchwały Nr 7 Międzyresortowego Zespołu do spraw Promocji Polski za granicą z 20 grudnia 2017 r. dotyczącej dokumentu „Kierunki promocji Polski na lata 2017-2027”.
MSZ, 2017b. Strategia Polskiej Polityki Zagranicznej na lata 2017-2021.
MSZ, 2018. Marka Polska. Koncepcja, Załącznik do Uchwały Nr 8 Międzyresortowego Zespołu do spraw Promocji Polski za granicą z 27 lutego 2018 r. dotyczącej dokumentu „Marka Polska – koncepcja”.
Rada Ministrów, 2017. Strategia na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.), Uchwała nr 8 Rady Ministrów z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie przyjęcia Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju do roku 2020 (z perspektywą do 2030 r.).
Rada Ministrów, 2020. Strategia Rozwoju Kapitału Społecznego (współdziałanie, kultura, kreatywność) 2030, Załącznik nr 155 do Uchwały Rady Ministrów z dnia 27 października 2020.